Op Hemelvaartsdag, donderdag 29 mei, heeft vrouwen 1 de District Bekerfinale gewonnen. Op het terrein van Achilles Veen won de ploeg van Berdi Viveen met 0-1 van Kloetinge Vrouwen 1.

Na 9 minuten maakte Romy van Andel de enige goal van de wedstrijd in een meeslepende wedstrijd op sportpark de Hanen Weide. Sleeuwijk eindigde de spannende wedstrijd nog met 10 Vrouwen na een rode kaart in de slotfase.

Opstelling Sleeuwijk: Anouk Nederlof; Robin van Helden, Eva van der Poel, Isabella van Heukelum, Romy van Andel; Bo van der Werff, Maud Du Burck (Wies Räkers), Judith van Klooster (Femke van de Schuit); Sanne Veens (Yvette Schouten), Kayla van den Boomgaard, Emma Viveen.



Verslag van de wedstrijd door Bram:

Sleeuwijk VR1 schrijft geschiedenis met bekerwinst!

Op een druk bezocht sportpark in Veen werd donderdagochtend afgetrapt voor de bekerfinale tussen Sleeuwijk VR1 en Kloetinge VR1. Een affiche waar veel naar was uitgekeken. In de competitie wist Sleeuwijk nog niet te winnen van de Zeeuwse opponent, maar eindigde wél knap één plek hoger. En dus werd het duel op neutraal terrein een echte finale: spannend, beladen en tot het eind op het puntje van de stoel.

Droomstart zonder beloning

De wedstrijd had nauwelijks een halve minuut nodig om tot leven te komen. Emma, zoals zo vaak de snelste van het veld, werd met een perfecte steekpass de diepte ingestuurd, kapte de uitkomende keepster uit en had de 1-0 op haar schoen. Maar het net bolde niet, de bal eindigde tot ieders verbazing in het zijnet. Een zucht ging over het Sleeuwijkse vak, maar het was meteen duidelijk: Sleeuwijk kwam niet naar Veen om te kijken.

De openingsfase was dan ook voor de ploeg van trainer Berdi. Fel in de duels, zuiver in de passing en gevaarlijk via de flanken. Het was wachten op het moment dat het beloond zou worden. En dat kwam. Wéér was het Emma die aan de basis stond. Na een scherpe rush over rechts legde ze de bal panklaar bij de tweede paal, waar Romy uitstekend was meegelopen en beheerst binnen tikte: 1-0!

Kloetinge drukt, Anouk redt

Na de treffer verschoof het spelbeeld. Kloetinge, dat de bal makkelijker ging rond laten gaan, kreeg het initiatief. Sleeuwijk kwam minder vaak in haar spel en verloor regelmatig de tweede bal. Het tempo zakte, de duels werden zwaarder, en de ploeg oogde even wankel.

Toch wist Kloetinge dit overwicht niet om te zetten in doelpunten. Mede dankzij Anouk. Toen de spits van Kloetinge door de as ontsnapte en op doel afging, bleef de Sleeuwijkse sluitpost kalm, verkleinde ze perfect haar doel en keerde de bal knap met haar voet. Een cruciaal moment.

Een schot van Bo, die samen met Kayla en Maud het middenveld overeind hield, ging over, en net voor rust kreeg Sleeuwijk opnieuw een kans via Emma — maar haar inzet scheerde net naast.

Ruststand: 1-0

Slag om de middenlinie en een rode schaduw

Ook na rust bleef het spannend. Kloetinge had vaker de bal, Sleeuwijk liet het slim gebeuren. Met veel discipline hielden de zwart-witten de linies kort op elkaar. Het was niet sprankelend, maar wel doeltreffend. Grote kansen kreeg Kloetinge nauwelijks, al bleef de druk voelbaar.

Met nog twintig minuten te gaan kwam hét moment waar nog lang over nagepraat zal worden. Na een corner van Sleeuwijk schakelde Kloetinge razendsnel om. Eva moest ingrijpen op de middenlijn, was net te laat, en bracht haar tegenstander ten val. In wat leek op een klassieke gele kaart-situatie, haalde de scheidsrechter tot ieders verbazing resoluut rood uit zijn kontzak. Ongeloof aan de kant van Sleeuwijk, maar de beslissing bleef staan.

Berdi greep direct in, gooide de formatie om en zette zijn team organisatorisch sterk neer. Ondanks de numerieke minderheid, bleef Sleeuwijk verbazingwekkend rustig. Kloetinge kwam er nauwelijks nog door, en de laatste minuten tikten tergend langzaam weg.

Fluitsignaal en pure euforie

Toen na 95 minuten de scheidsrechter voor het laatst floot, barstte het feest los. Tranen, omhelzingen, en een explosie van vreugde. Sleeuwijk VR1 kroonde zich tot bekerwinnaar na een ijzersterke teamprestatie. Met lef, strijd, karakter én momenten van klasse.

Een team van winnaars

Elke speelster speelde voor wat ze waard was, maar het collectief maakte het verschil. Het was de hele selectie die deze titel won. En dat mag gevierd worden.