Sleeuwijk 2

Na een intensieve voorbereiding stond zaterdag de eerste officiële bekerwedstrijd op het programma en wel tegen HSSC'61 2.

Iedere amateurvoetballer weet dat de wedstrijdbespreking voorafgaand aan de wedstrijd van levensbelang is voor het spelen van een goede wedstrijd. "Strakke inspeelpass", "kort dekken", "beleving in het spel", "snelle omschakeling"; je zou het maar vergeten. Nu bleek het opzetten van dit cruciale overleg op de Roef een flinke opgave. Het vlaggenschip van de vereniging zat namelijk al in de gebruikelijke vergaderzaal, waardoor de manschappen van 2 op een andere locatie de koppen bij elkaar moesten steken. Na fel overleg met kersverse aanvoerder Danny kwamen hij en Izaäk tot de conclusie dat kleedkamer 10 een goede vervanger voor het hete besprekingshok zou zijn. "Lekker voetballen", "bal laten gaan", geen cliché bleef de mannen van Sleeuwijk 2 bespaard. Tot twee keer toe deden de rechtmatige eigenaren van kleedkamer 10 een verwoede poging om de douche op te zoeken, maar deze werden vriendelijk doch dringend door politieman Izaäk verzocht om buiten op hun beurt te wachten, de mannen van 2 hadden immers haast. Na afloop van de bespreking werden vlug de spullen gepakt waarna het elftal zich richting Hei- en Boeicop snelde.

Aangekomen op Sportpark Het Plein bleek alle haast toch z'n vruchten af te werpen: Sleeuwijk was dit keer maar een halfuur te vroeg. Een mooi moment voor de spelers om met elkaar de avonturen van afgelopen week door te nemen. De nog naar alcohol stinkende Corné kwam superlatieven te kort om het uitgaansleven in Amsterdam te beschrijven, waar hij een paar uur eerder nog als laatste de discotheek uit was gelopen. "Die internationale vrouwen komen daar gewoon als vliegen op je af!" riep de centrumverdediger terwijl hij richting de wc wankelde. Vervolgens is unaniem besloten dat het volgende uitje van Sleeuwijk 2 in Amsterdam zal plaatsvinden. Op de vraag of Corné nog een dame had weten binnen te hengelen, kwam geen antwoord.

Het niet gemaaide gras was een teken dat bij HSSC'61 kennelijk nog niet bekend was dat de eerste officiële wedstrijden op het punt van beginnen stonden. De altijd scherpe vlagger Otto was hier gelukkig wel van bewust. Meerdere malen werden onschuldige voorbijgangers gestoord door een overenthousiaste Otto: "Cupfighters!" Dit enthousiaste ebde snel weg toen de scheidsrechter van dienst het veld op kwam. Otto was vanaf dat moment zeldzaam stil. We hopen daarom met z'n allen dat deze scheidsrechter vaker de mannen van 2 komt fluiten.

Vanaf de eerste minuut werd duidelijk dat het een heerlijke wedstrijd zou worden. De bal bleef plakken aan de voeten, een stroef veld, net te warm, niet iedereen 100% fit. Alle ingrediënten waren aanwezig om de toeschouwer te vermaken, en vermaakt werden ze. In de openingsminuten was Sleeuwijk de bovenliggende partij. Nummer 10 Jesse waande zich even Luka Modric en strooide met handige passjes. Het degelijke spel resulteerde in een knappe goal van Stef die uit de draai de bal in de verre hoek legt. David ‘auwiepauwie' Gokhale merkte op dat Sleeuwijk voor de rust de wedstrijd al moest beslissen. Terwijl hij deze gewaagde uitspraak deed, dook Arjan onder een lange bal van de tegenstander door, waardoor de nachtmerrie van de misselijke Corné werkelijkheid werd: een sprintduel. Hoe soepel hij vrijdagavond over de dansvloer bewoog, zo houterig waren zijn verdedigende acties zaterdagmiddag. Niet gek dus dat Corné kinderlijk eenvoudig wordt uitgekapt en de 1-1 op het bord kwam te staan. Dan volgt een periode die alleen beschreven kan worden als hotseknotsbegoniavoetbal. Mooi was het niet, maar vermakelijk zeker. ‘Mister Sleeuwijk' Remko Viveen zag het met lede ogen aan en besloot alvast te oefenen voor de wandelvierdaagse, waardoor Jesse het vuile werk op het middenveld op moest knappen. Jesse was vanaf dat moment overal zichtbaar, behalve op z'n eigen plekje achter de spits. Na 35 minuten krachten sparen, kreeg Remko dan toch per ongeluk de bal voor z'n voeten waarmee hij zonder te aarzelen aanvoerder Danny perfect de diepte instuurt. Danny, wellicht gesterkt door de band om z'n arm, rondde koeltjes af in de lange hoek: 1-2. Lang kon niet van de voorsprong genoten worden, want in alle euforie was Chris vergeten welke kant Sleeuwijk opspeelde, resulterend in een diepe bal op de tegenstander die om de goed keepende Patrick heen dribbelde en in een leeg doel af kan ronden. Met 2-2 werd de thee opgezocht.

Gedurende de tweede helft steeg de temperatuur in en rond het veld. Er werden wat tikjes uitgedeeld, hier en daar werd het spel wat grimmiger en ook trainer Izaäk bevond zich af en toe in een woordenwisseling. De eerste wissels worden doorgevoerd en onder andere Dennis en Tristan betraden het veld. Laatst genoemde zette via een mooie steekbal Josbert aan het werk die koeltjes de bal onder de keeper doorschoof. Hier was de verdediger van HSSC niet van gediend en besloot om Josbert van achter te tackelen terwijl de bal al in het doel lag. Tot verbazing van de bank bij Sleeuwijk leidde dit niet tot een kaart. "Hij heeft toch gescoord?" was de reactie van de verdediger, wat kennelijk overtuigend genoeg was. Getergd door het akkefietje ging de net ingevallen Dennis een aantal keer goed het duel aan. Wanneer de scheidsrechter hiervoor floot, kon de arbiter rekenen op een heuse scheldkanonnade. Met de nieuwe regelgeving betekent dit maar één ding: geel. Op de bank werden al wedjes gelegd over hoe lang het zou duren voordat Dennis z'n tweede gele zou pakken. Bijna gebeurde dit nog in dezelfde minuut, maar Dennis kwam net op tijd tot bedaren en besloot vanaf dat moment zijn mond te houden tegen de scheidsrechter en z'n woede op te kroppen tot de volgende training; Josbert heeft het geweten. Door de stijgende temperaturen gunde de scheidsrechter de spelers op het veld een drinkpauze. Gek genoeg was de leiding van Sleeuwijk hier niet van gediend, waardoor "Wij weten van niets!" over het veld galmde. Dit was voor de spelleider de druppel die de emmer deed overlopen en hij barste uit richting de Sleeuwijkse dug-out. Zoals al eerder vermeld: ongekend vermaak. De wedstrijd werd besloten met een buitenkantvoet assist van Stef waar je de vingers bij aflikt, waardoor Josbert de eindstand 2-4 op het bord mocht zetten.

Terwijl de moegestreden mannen van het veld afliepen, werd opgemerkt dat er camera's aanwezig waren die de wedstrijd waarschijnlijk gefilmd hadden. De wit wegtrekkende Corné kon zijn geluk niet op toen later bleek dat het bedrijf van de wedstrijdcamera's al jaren failliet was.

Nadat de spelers van 2 nog getrakteerd werden op een kokend hete douche en de wereldberoemde broodjes gezond waren weggewerkt, konden de mannen weer richting Sleeuwijk. Als kers op de taart kwamen de meesten terecht in een gigantische file voor de Merwedebrug. Durfal Izaäk besloot om nog net voor het rode kruis in te voegen, waardoor hij een groot deel van de file oversloeg. Hij kon z'n geluk niet op. Wellicht vraagt u zich nu af waarom de meesten in de file terecht kwamen en niet iedereen. De net van de kater bekomen Corné ging namelijk direct weer terug naar Amsterdam om daar nog eens z'n hengel uit te gooien. "Het was een zwaar weekend", liet hij achteraf weten. Waarvan akte.